Sprokkelvuurtje

Vandaag was er een vuurtje met een aantal jongere kinderen, waaronder die van mij. Het idee was dat er gesprokkeld zou worden. Bij ons in de buurt is een mooi Landgoed: de Wamberg. Daar gingen we heen. De kinderen waren heel enthousiast om hout te sprokkelen.

Voor mij leek het wel paaseieren zoeken. Ik word blij van hoe kinderen in het moment kunnen zijn en kunnen genieten van wat ze doen. Hoe groot of hoe klein de activiteit ook is.

Ik herinnerde me wat iemand me ooit verteld had. Dat er een speelhuis op de Wamberg staat. Een huis om te spelen voor volwassenen. Dat was vroeger natuurlijk. Het brengt me in gedachten: eigenlijk groeien we nooit helemaal op en dat is maar goed ook.

Ook als volwassenen spelen we door, op onze eigen volwassen manier. In het nu en vroeger.

Omarm je innerlijk kind.